Zes kandidaten strijden om de presidentiële zetel, waarvan er slechts twee op de voorgrond staan

Bij Amerikaanse verkiezingen staan ​​er vaak maar twee partijen op de voorgrond. De media besteden de meeste aandacht aan de kandidaten uit de Republikeinse en Democratische partijen. Dit jaar zijn ze dat wel Donald Trump in Kamala Harris. De mediaruimte is ernstig beperkt en staat geen vergelijkbare blootstelling toe aan kleinere en onafhankelijke kandidaten die niet dezelfde invloed of hetzelfde geld hebben om grote campagnes te financieren.

De meeste Amerikanen zijn ook (terecht) van mening dat alleen een kandidaat van een van de twee grote partijen een realistische kans heeft om te winnen, waardoor de inspanningen van de anderen verder worden ondermijnd. Maar voordat we proberen de vraag te beantwoorden wat hun kansen werkelijk zijn, laten we eerst eens kijken naar wie ze zijn en waar ze voor staan.

Jill Stein (Groene Partij)

De 74-jarige arts en activist doet voor de derde keer mee aan de Amerikaanse verkiezingen. Voor het eerst streden ze om de positie van president van de Verenigde Staten als kandidaat van de Groene Partij in 2012 (ze kreeg minder dan 0,5 procent van de stemmen) en vervolgens opnieuw in 2016 (ze kreeg ongeveer 1 procent van de stemmen). ). Afgelopen november kondigde ze haar herkandidatuur aan, en de Groene Partij bevestigde haar in augustus van dit jaar als kandidaat.

Ze werd geboren in Chicago, in een joods gezin, en woont in Lexington, Massachusetts. In 1973 studeerde ze cum laude af in psychologie, sociologie en antropologie aan de Harvard University. Daarna vervolgde ze haar studie aan de Harvard Medical School, waar ze in 1979 afstudeerde. Na haar studie ging ze aan de slag in Boston, waar ze 25 jaar als internist werkte en tevens hoogleraar interne geneeskunde was aan Harvard Medical. School. Nadat ze met patiënten had gewerkt, merkte ze dat veel van hun problemen voortkwamen uit milieuvervuiling, en ze werd een milieuactiviste. In het verleden nam ze deel aan protesten tegen onder meer kolencentrales en huisuitzettingen. De laatste tijd is hij echter een felle criticus van de standvastige Amerikaanse steun voor Israël.

Stein pleit voor een progressief beleid dat een universele ziektekostenverzekering, een transitie naar hernieuwbare energiebronnen, een einde aan de Amerikaanse militaire interventie en de afschaffing van de studentenschulden omvat. De visie is gebaseerd op een nieuw groen beleid dat ecologische duurzaamheid en sociale rechtvaardigheid combineert.

De 74-jarige vrouw wordt beschouwd als de sterkste onafhankelijke presidentskandidaat van links, die vooral de stemmen van de Democratische kandidaat zou kunnen ‘opeten’. In haar huidige campagne beschuldigt Stein de Democraten ervan herhaaldelijk hun beloften aan werknemers, jongeren en het klimaat te verraden, terwijl de Republikeinen dergelijke beloften niet eens doen. Zelf pleit ze voor een ambitieuzer klimaatbeleid dat de VS zou helpen het doel van nul CO2-uitstoot sneller te bereiken. Hij pleit voor gegarandeerd gratis openbaar onderwijs, van kleuterschool tot universiteit. Stein zei ook dat ze alle medische schulden zou afschrijven, het aantal rechters van het Hooggerechtshof zou verdubbelen en hun ambtstermijn zou beperken tot achttien jaar. Bovendien is hij van mening dat de Verenigde Staten hun onwrikbare steun aan Israël en Oekraïne moeten intrekken.

Half oktober sprak ze kiezers toe in Michigan, een van de zeven staten die over de uitslag van de verkiezingen zouden kunnen beslissen. Michigan heeft een grote Arabisch-Amerikaanse gemeenschap die het afgelopen jaar regelmatig kritiek heeft geuit op de Amerikaanse steun voor de genocide van Israël in Gaza. ‘We zijn niet in een positie om het Witte Huis te winnen. Maar we hebben een reële kans om iets historisch te bereiken. We zouden de staat Michigan van Kamala Harris kunnen overnemen. En uit de peilingen blijkt dat Harris de verkiezingen hoogstwaarschijnlijk niet kan winnen. zonder Michigan,” zei een Stein-aanhanger tijdens een politieke bijeenkomst in Dearborn, Illinois Kshama Sawant.

Sommige analisten voorspellen miljoenen stemmen voor haar, vooral van gewone mensen die zowel de Democraten als de Republikeinen beu zijn. Stein zal in 36 staten op de stembiljetten verschijnen, terwijl in twee staten kiezers haar naam op het stembiljet kunnen schrijven.

De keuze van de vice-presidentskandidaat laat ook zien wat haar prioriteiten zijn. Dit is een geschiedenisprofessor Butch waregespecialiseerd in de geschiedenis van het imperialisme, kolonialisme, genocide en revolutie. De afgelopen jaren heeft hij luidkeels gewaarschuwd voor onrecht, zoals de moord op George Floyd in 2020 en de actualiteit in Gaza.

Chase Oliver (Libertarna stranka)

Oliver, 39, is de kandidaat van de derde grootste politieke partij in de Verenigde Staten, de Libertarian Party. Twee jaar geleden stelde hij zich kandidaat voor een senaatszetel in de staat Georgia. Hij maakte zijn kandidatuur bekend bij de presidentsverkiezingen van dit jaar in april vorig jaar. De partij bevestigde hem in mei van dit jaar officieel als kandidaat na zeven stemrondes op het partijcongres.

Hij werd geboren in Nashville, Tennessee en woont in Atlanta, Georgia. Oliver begon zijn professionele carrière in de horeca en sinds 2020 werkt hij bij een multinational op het gebied van maritieme handel. Hij begon zijn politieke carrière als activist en verzette zich onder meer tegen de oorlog in Irak. In 2010 werd hij lid van de Libertarische Partij.

Hij zegt dat hij het leven leidt van een gewone Amerikaan. “Ik begrijp hoe het is om met hetzelfde geld naar de winkel te gaan, maar waarmee je het winkelmandje steeds minder hoeft te vullen”, zei hij voor BBC Amerikast.

Zijn campagne roept op tot het in evenwicht brengen van de begroting, het beëindigen van de militaire steun aan Israël en Oekraïne, het terugtrekken uit alle buitenlandse conflicten en het sluiten van alle Amerikaanse militaire bases in het buitenland, en het beëindigen van de doodstraf. Hij roept onder meer op tot een eenvoudiger weg naar het Amerikaanse staatsburgerschap voor immigranten en een uitbreiding van werkvisa. Hij steunt ook de decriminalisering van marihuanagebruik en gratie voor alle niet-gewelddadige drugsovertreders. Hij is ervan overtuigd dat de kiezers er genoeg van hebben om voor het ‘kleinere kwaad’ te kiezen. Libertariërs steunen kleine overheids- en individuele vrijheden, en krijgen doorgaans tot drie procent van de stemmen van de Republikeinen.

Oliver zal in 47 staten op de stembiljetten verschijnen, en in één staat zullen kiezers zijn naam kunnen schrijven.

Zijn vice-presidentskandidaat is Mike ter Maateen gepensioneerde politieagent en econoom die in de administratie werkte George HW Bush. Ter Maat was aanvankelijk zelf kandidaat voor de presidentskandidaat, maar werd op de partijconventie niet weggestemd, dus sloot hij zich aan bij Oliver als zijn vice-presidentskandidaat.

Cornel West (onafhankelijke kandidaat)

De 71-jarige politieke activist, filosoof en academicus maakte afgelopen juni zijn presidentskandidaat bekend. Aanvankelijk was hij van plan onder auspiciën van de Volkspartij te gaan werken, daarna onderhandelde hij met de Groene Partij, en uiteindelijk verliet hij het partijproces volledig en stelde zich kandidaat als onafhankelijke kandidaat. Hij is ervan overtuigd dat mensen goede politiek willen en geen partijpolitiek. In een video die in juni 2023 werd gepost, zei hij dat hij zich kandidaat stelde als onafhankelijke kandidaat omdat ‘geen enkele politieke partij wil de waarheid vertellen over Wall Street, Oekraïne, het Pentagon en de techgiganten’.

West werd geboren in Tulsa, Oklahoma en woont in Princeton, New Jersey. In 1973 studeerde hij cum laude af in filosofie aan de Harvard University, waarna hij in 1980 promoveerde aan de Princeton University. West is een gerenommeerd denker en academicus die zich door de jaren heen heeft ontwikkeld tot een van de leidende intellectuelen op het gebied van raciale rechtvaardigheid, sociale kritiek en politieke filosofie. Hij werkte onder meer als professor aan het Union Theological Seminary, en gaf ook les aan de universiteiten van Yale, Princeton en Harvard.

Net als Stein en Oliver probeert West progressieve kiezers aan te spreken die ontgoocheld zijn in de Democraten. Het belooft een einde te maken aan de armoede en de huizencrisis op te lossen. Een van zijn campagnebeloften is dat hij als president Israël onder druk zou zetten om in te stemmen met een permanent staakt-het-vuren in Gaza en de terugtrekking uit de Palestijnse gebieden. Hij zou ook alle hulp aan Oekraïne stopzetten en proberen de NAVO te ontmantelen. Bovendien zou hij gratis gezondheidszorg instellen voor alle inwoners van de VS.

Zijn naam zal verschijnen op de stembiljetten in vijftien staten, en kiezers zullen in vijf staten zijn naam kunnen schrijven.

Hij koos West als zijn vice-president Melino Abdullaheen professor aan de California State University, waar ze ook voorzitter was van de afdeling Pan-Afrikaanse Studies. Ze is ook actief in de Black Lives Matter-beweging. Ze rekenen vooral op steun van ontevreden Democratische kiezers die zich verzetten tegen de steun van Biden voor de Israëlische militaire operatie in Gaza.

Randall Terry (Conservatieve Grondwetpartij)

De 65-jarige activist en schrijver werd gekozen als presidentskandidaat van de Conservatieve Constitutionele Partij, die voornamelijk door religieuze kiezers wordt gekozen. Hij maakte zijn kandidatuur in maart van dit jaar bekend en slechts een maand later bevestigde de partij hem als kandidaat. Door de jaren heen heeft hij zich herhaaldelijk in de politiek geëngageerd en heeft hij zich kandidaat gesteld voor verschillende functies. Hij stelde zich onder meer al in 2012 kandidaat voor het presidentschap van de VS.

Hij werd geboren in New York en woont in Romney, West Virginia. Hij studeerde in 1981 af aan het Elim Bible Institute, daarna aan het Empire State College en de Norwich University. Hij is bij het Amerikaanse publiek vooral bekend vanwege zijn hartstochtelijke verzet tegen abortus, nadat hij de anti-abortusorganisatie Operation Rescue had opgericht. De organisatie, die Terry tot 1991 leidde, werd bekend vanwege de blokkades van de ingangen van abortusklinieken. Hij is meer dan veertig keer gearresteerd, onder meer wegens het overtreden van een straatverbod aan de Universiteit van Notre Dame, waar hij protesteerde tegen een bezoek van de president. Barak Obama.

Terry is een conservatieve christen en verdediger van traditionele gezinswaarden, en zijn campagne richt zich op sociale kwesties zoals de rechten van ongeborenen en religieuze vrijheid. Zijn standpunten zijn polariserend en krijgen sterke steun onder de conservatieve kiezers. Het Amerikaanse publiek heeft het Amerikaanse publiek de afgelopen weken van streek gemaakt met grafische campagneadvertenties waarin onder meer beroemdheden worden vergeleken met nazi-leiders en Amerikanen bekritiseren die het recht op abortus steunen, en de advertentie bevat zeer expliciete afbeeldingen van geaborteerde foetussen.

De New York Times meldde dat enkele donoren en agenten van de Democratische Partij Terry hielpen bij de stemming te komen en zijn campagne onder anti-abortuskiezers te promoten. Dit zou de Harrises moeten helpen, aangezien Terry wat stemmen van Trump zou kunnen wegnemen.

Zijn naam zal verschijnen op de stembiljetten van twaalf staten. Zijn vice-president is Stephan Brodeneen zwarte predikant uit Dallas, Texas.

Wat zijn hun opties?

In de regel kunnen onafhankelijke kandidaten en kandidaten van kleine partijen geen grote bijeenkomsten organiseren, hun namen zullen niet in alle staten op het stembiljet verschijnen en Amerikaanse kiezers leren via de media meer over de standpunten van de twee leidende kandidaten. Dit betekent dat hun kansen om de Amerikaanse presidentsverkiezingen te winnen vrijwel nul zijn. Toch zijn hun kandidaturen niet geheel zonder invloed.

Gezien het feit dat sommige kandidaten, zoals Jill Stein, grote aantallen kiezers kunnen trekken, kan dit ook aanzienlijke gevolgen hebben voor de uiteindelijke uitkomst van de Amerikaanse verkiezingen. Door hun stem aan een derde kandidaat te geven, kunnen Amerikanen stemmen wegnemen van de twee belangrijkste kandidaten. In staten waar het electoraat tamelijk besluiteloos is, kan de aanwezigheid van een derde sterke kandidaat de balans doen doorslaan in het voordeel van de ene of de andere kandidaat, vooral in sommige belangrijke staten.

Bovendien, als Jill Stein bij de verkiezingen bijvoorbeeld ten minste vijf procent van de stemmen zou krijgen, zou de Groene Partij bij de volgende verkiezingen in aanmerking komen voor financiering uit de staatskas. Sterke steun voor een derde kandidaat die zich uitspreekt voor een bepaald onderwerp kan uiteindelijk het toekomstige beleid van de gekozen kandidaat op dit onderwerp beïnvloeden, als hij deze kiezers ook aan zijn zijde wil krijgen.