Danilo Mašera is een van de oudere bewoners van het blok aan de Cankarjeva-straat in Nova Gorica. Enthousiast vertelt hij dat zijn dagen in de herfst van zijn leven werden opgefleurd door een nieuwe aanwinst in het blok. Voor velen is het vanzelfsprekend, maar voor anderen is het onmisbaar: een lift. Nu zal hij, zoals hij me met voldoening vertelt, nog meer genieten van het appartement dat hij in de loop van zijn leven voor zichzelf heeft gebouwd, omdat hij zich geen zorgen hoeft te maken dat hij en zijn vrouw gevangenen zouden worden als ze zou falen. van hun appartement. Volgens sommige schattingen zijn er in Slovenië ruim 11.000 woongebouwen van vier of meer verdiepingen zonder lift. “Het land moet zichzelf in de schoenen plaatsen van ouderen, die jaarlijks duizenden trappen lopen”, dringen oudere bewoners van flatgebouwen zonder lift aan, die bang zijn voor wat de ouderdom met zich meebrengt. Bij het Ministerie voor een Solidaire Toekomst zijn er momenteel geen financiële middelen gepland om dit probleem op te lossen, en de huidige situatie wordt toegeschreven aan een zwak besef dat eigendom, naast rechten, ook verantwoordelijkheden met zich meebrengt.
Er waren eens veel appartementencomplexen met maximaal vijf verdiepingen in Slovenië gebouwd zonder liften. De appartementen zijn gebouwd voor de vitale jonge werknemers, die nu ouder worden. En de eens zo makkelijke trap op lopen is nu voor velen een lastige klim. Het probleem werd elk jaar steeds dreigender, zegt Mašera. “Vijftig jaar geleden verhuisden we naar een flatgebouw dat vooral voor jonge gezinnen was gebouwd. Maar wij werknemers zijn tegenwoordig allemaal tussen de zeventig en tachtig jaar oud. Ik woon op de vijfde verdieping met een hoge begane grond en loop elke dag meerdere keren per dag 88 treden. Voorlopig kan ik het nog wel, maar de vraag is hoe dat over een paar jaar zal zijn.” ook een bewoner van een blok in Domžale vertelt Sead Durackovic.
Bewoners van veel gebouwen in Slovenië worden met dit probleem geconfronteerd. Volgens sommige gegevens zijn er in Slovenië ruim 11.000 woongebouwen van vier of meer verdiepingen zonder lift. Dit is vooral een groot probleem voor ouderen en gehandicapten, maar ook voor jonge gezinnen met kleine kinderen. In het verleden werd het probleem veroorzaakt door de staat, omdat deze de bouw van dergelijke blokken toestond, legt hij uit Tomaz Kšela, vice-voorzitter van de Unie van Gepensioneerden van Slovenië. De Unie van Gepensioneerden van Slovenië wijst al enkele jaren op dit probleem.
“Het begin was een uitdaging. Maar nu werkt de lift perfect en zijn alle bewoners tevreden. Niemand klaagt.”
Ze slaagden in Trnova-pot en Nova Gorica
De weg naar een nieuwe lift kan lastig zijn. Bewoners worden aan hun lot overgelaten in blokken waar het moeilijk is goedkeuringen en aanbiedingen te verkrijgen. Maar in Nova Gorica slaagden ze erin. Ze werden het eerste blok in Slovenië waarin de lift in het interieur van het gebouw werd ingebouwd, zodat het uiterlijk niet veranderde. Ze zijn enorm trots op de lift en daarom organiseerden ze ter gelegenheid van deze aankoop zelfs een feestelijke opening met een symbolisch feest. Een lift is een belangrijke aanwinst voor bewoners, vooral voor ouderen en gehandicapten, en daarom willen zij door hun voorbeeld anderen laten zien dat het haalbaar is. “We werden langzaam oud. Ik woon op de vierde verdieping, het uitzicht is hier het mooiste. Hoewel ik nog geen problemen heb gehad, begon ik vijf jaar geleden te denken dat ik binnenkort misschien een lift nodig zou hebben.” herinnert zich de initiatiefnemer van de constructie van de Masera-lift.
Ze zijn enorm trots op de lift en om deze prestatie te vieren organiseerden ze zelfs een feestelijke opening met een symbolisch feest
1 / 4
Zoals hij vertelt, was hij destijds voorzitter van de huisraad. Hoewel er in het begin weinig belangstelling was onder de bewoners, benaderden zij het project toch. Destijds was voor de installatie van een lift volgens de wet nog 100% toestemming van de eigenaren vereist. En het was een onmogelijke opgave, want degenen die op de begane grond wonen hebben er geen behoefte aan, zelfs degenen op de eerste verdieping waren ervan overtuigd dat ze de lift niet nodig hadden. Maar ze hielden vol en uiteindelijk veranderde de staat ook de wet, zodat 75 procent van de handtekeningen van de eigenaren voldoende was voor de bouw van een lift. Zo hebben ze genoeg handtekeningen verzameld. En over vijf jaar hebben ze een nieuwe lift. Maserla is erg blij dat ze hebben kunnen bewijzen dat het mogelijk is en dat hij zich op zijn oude dag niet langer zorgen hoeft te maken dat hij door het percentage van de lift zelfs van de wereld wordt afgesloten.
De bouw zelf duurde drie maanden en in de tussentijd vonden talloze vergaderingen en aanbestedingen plaats. Volgens Mašera werden ze ook goed geholpen door de manager, die oor had om hun probleem op te lossen: “Het begin was uitdagend. Maar nu werkt de lift perfect en zijn alle bewoners blij. Niemand klaagt, het is ook handig voor gezinnen met kinderen op de eerste verdieping, die de kinderwagen nu netjes tot aan de deur kunnen brengen. Jongeren zullen er ook baat bij hebben als ze gewond raken. “
Aan het begin van het probleem bleven ze nog steeds bestaan
Een andere, veel slechtere ervaring hadden ze met de beheerder in Domžale, waar de bewoners zelf aanbiedingen van aannemers verzamelden. Volgens Duračković gaan ze nu met eigen middelen een lift in het blok regelen. Zoals hij zegt, was hij zelf op zoek naar artiesten, waar hij veel problemen mee had. Van de 25 verzoeken om een schatting reageerden er slechts drie. Slechts één bedrijf bood hen een kant-en-klaar aanbod, sommige boden alleen de lift aan, en de bewoners zouden zelf met de ontwerpers en vergunningen te maken krijgen, wat natuurlijk praktisch onmogelijk is, waarschuwt Duračković. Ze slaagden erin meer dan 90 procent van de goedkeuring te verzamelen.
Waren de middelen in Nova Gorica gedeeltelijk afkomstig uit het reservefonds, dat ze eerder iets hadden verhoogd, in Domžale besloten ze daar anders over. De bewoners op de begane grond waren het op geen enkele manier eens met de lift en wij hebben besloten dat we hen daartoe uiteraard niet kunnen en willen dwingen, zegt Duračković. Daarom besloten 17 eigenaren om de fondsen samen te bundelen. Zowel Mašera als Duračkovič benadrukken dat de investering de eigenaren vele malen terugbetaalt, naarmate de waarde van de appartementen stijgt. Daarom is het verrassend dat niet meer blokken daartoe besluiten. Het moet moeilijk zijn om tot overeenstemming te komen, maar je moet volhouden, adviseert Duračković. Ook jongeren denken steeds vaker na over wat er zal gebeuren als ze per ongeluk gewond raken of met een kinderwagen naar de vijfde verdieping moeten. Ze verwachten de bouwvergunning over ongeveer een half jaar, waarna de lift nog vier tot zes weken in aanbouw moet zijn.
Wanneer is het plaatsen van een lift haalbaar?
Mag. Polona WeissUniversiteit B.Sc. Eng. kasteel. van het Instituut voor Bouw van Slovenië legt uit dat de installatie van liften als algemeen gemeenschappelijk onderdeel van een ouder appartementencomplex in Slovenië haalbaar is, zolang er bij de planning en implementatie rekening wordt gehouden met de bepalingen van de Bouwwet en als de appartementeigenaren die de lift in de gemeenschappelijke ruimtes willen installeren, verzamelen voldoende, namelijk 75 procent consensus van de mede-eigendomsaandelen. In het bouwbesluit wordt de installatie in het interieur van het gebouw, evenals de toevoeging van een lift aan een bestaand gebouw, dat niet meer dan drie verdiepingen met elkaar verbindt, gedefinieerd als een kleine reconstructie, zolang de ingrepen geen gevolgen hebben. bedreigen de stabiliteit van de constructie. Een kleine verbouwing wordt uitgevoerd op basis van een schriftelijk advies van een bevoegd deskundige op het gebied van de bouw, en de toevoeging van liften wordt eveneens uitgevoerd op basis van een schriftelijk advies van een bevoegd architect, die een oplossing voorziet die de of in ieder geval de technische kenmerken van het gebouw niet aantast. Voor kleine verbouwingen, waarbij sprake is van een kleine volumevergroting of de toevoeging van een lift bij gebouwen tot en met drie verdiepingen, is bovendien toestemming van de gemeente nodig voor de naleving van het bestemmingsplan. Voor het toevoegen van een lift aan een bestaand gebouw met vier of meer verdiepingen is een bouwvergunning nodig.
“De lift wordt geïnstalleerd in de liftschacht, die op de juiste manier in het gebouw moet worden geplaatst en een onafhankelijke fundering moet hebben. Op de plaats van installatie van de lift in het bestaande gebouw is het ook noodzakelijk om doorbraken te maken in de structuren tussen de verdiepingen Het maken van grote doorbraken in de ondersteunende structuren van oudere gebouwen vermindert vaak de toch al onvoldoende stabiliteit van bestaande gebouwen en hun aardbevingsbestendigheid volgens de huidige normen. Gebouwen die in hun geschiedenis zijn geweest, zijn bijzonder kwetsbaar voor eventuele ingrepen in de ondersteunende structuur. meerdere malen gerenoveerd zonder beschikbare documentatie,” waarschuwt.
De vakkundig correcte aanpak bij het plaatsen van een lift in bestaande oude blokken is het inschakelen van een geautoriseerde ingenieur uit de bouwsector, die op basis van een inspectie van de bestaande draagconstructie van het gebouw en op basis van een beoordeling van de werkelijke staat , zal de mogelijkheid van installatie beoordelen en alle noodzakelijke constructie- en implementatiemaatregelen voorschrijven die ervoor zullen zorgen dat het niveau van mechanische weerstand en stabiliteit minstens hetzelfde zal zijn als vóór de interventie.
Oudere blokken werden al vóór de Tweede Wereldoorlog gebouwd, en het meest massaal in de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog, met als doel een zo groot mogelijk aantal mensen tegen de laagst mogelijke kosten woonruimte te bieden in de stedelijke omgeving. resultaat: de installatie van liften in gebouwen maakte geen deel uit van het concept van de naoorlogse wederopbouw, legt Weiss uit. “De levensstandaard moet dringend worden aangepast en de installatie van liften omvatten, wat vooral van toepassing is op lichamelijk gehandicapten en ouderen, voor wie het traplopen problemen oplevert of zelfs een onoverkomelijk obstakel vormt voor een volledig zelfstandig leven. Voor gebouwen die volgens oudere regelgeving zijn gebouwd en die ook vóór de ingreep niet aan de huidige normen voldoen, is het cruciaal dat de installatie van liften professioneel wordt aangepakt.” benadrukt. De vakkundig correcte aanpak bij het plaatsen van een lift in bestaande oude blokken is het inschakelen van een geautoriseerde ingenieur uit de bouwsector, die op basis van een inspectie van de bestaande draagconstructie van het gebouw en op basis van een beoordeling van de werkelijke staat , zal een oordeel vellen over de mogelijkheid van installatie en zal alle noodzakelijke constructie- en implementatiemaatregelen voorschrijven die ervoor zullen zorgen dat het niveau van mechanische weerstand en stabiliteit minstens hetzelfde zal zijn als vóór de interventie, legt hij uit.
‘Het land moet zich in de schoenen van de ouderen verplaatsen, die jaarlijks duizenden trappen lopen’
Een lift bouwen met kleine pensioenen is voor veel mensen een onmogelijk project, beseft Duračković. Daarom benadrukt hij dat de staat ook zijn rol moet spelen. Doet me denken aan Kroatië, waar de staat helpt met cofinanciering. “Ministers moeten zichzelf in de rol verplaatsen van ouderen die jaarlijks tussen de 30.000 en 40.000 trappen beklimmen.” oproepen.
Zoals Kšela uitlegt, hebben de vier bevoegde ministeries (voor milieu en ruimte; voor werk, gezin, sociale zaken en gelijke kansen; voor een solidaire toekomst en voor Europees cohesiebeleid en regionale ontwikkeling) wel geluisterd en de wetgeving voor de installatie van liften enigszins vereenvoudigd , maar het land heeft dit probleem nog niet serieus en systematisch aangepakt, meent hij. Soms lijkt het iemand dat de autoriteiten in dit land liever de ogen sluiten voor grote problemen waarvoor geen snelle oplossingen bestaan, dan ze serieus aan te pakken, denkt hij: “Binnen de gepensioneerdenvakbond zijn wij van mening dat de staat de plicht heeft om oplossingen voor te bereiden en ervoor te zorgen dat er in de nabije toekomst liften worden geïnstalleerd in gebouwen met meerdere verdiepingen. Binnen de vakbond hebben we echter enkele ideeën over hoe we dit kunnen bereiken (de staat zou professionele hulp kunnen bieden aan de eigenaren; we zouden standaardplannen kunnen opstellen, aangezien veel blokken standaard zijn; de staat zou subsidies kunnen verstrekken voor de installatie van liften, zoals voor de energetische renovatie van gebouwen, aangezien dit slechts voor de bescherming van kwetsbare groepen is, enz.), maar er moeten passende oplossingen worden voorbereid en aangeboden door de autoriteiten in het land en zij moeten zeggen hoe zij dit probleem, dat is ontstaan als gevolg van aan ontoereikende wetgeving in het verleden en niet aan onverantwoord gedrag van de bewoners of eigenaren.”
Op dit moment zijn er bij het Ministerie voor de Solidariteitstoekomst geen financiële middelen voorzien om dit probleem op te lossen. Zoals ze zeggen, zijn ze zich bewust van de problemen die gepaard gaan met het gebrek aan liften in oudere blokken waarin oudere leden van de samenleving wonen. Zij schrijven de verantwoordelijkheid voor het probleem toe aan de gevolgen van de houding ten opzichte van eigendom van de afgelopen dertig jaar, die tot uiting komt in het gebrek aan onderhoud van gebouwen met meerdere appartementen en het zwakke besef dat eigendom, naast rechten, ook verantwoordelijkheden met zich meebrengt: “Hieronder zijn investeringen en onderhoud van cruciaal belang. Wij van het ministerie zijn het erover eens dat het nodig zal zijn om na te denken over hoe we eigenaren op de juiste manier kunnen aanmoedigen om hun eigendommen te onderhouden en te investeren, en ook in gemeenschappelijke eigendommen (gemeenschappelijke ruimtes). Vanwege het gebrek aan liften in oudere blokken zijn er momenteel geen financiële middelen voorzien. Eigenaars zijn verplicht voorzichtig te zijn. Daarom moet de staat ook zorgen voor een adequate verzekering voor de besteding van publieke middelen op het gebied van dergelijke maatregelen.”
